Religia
Dwie najważniejsze religie Japonii to sintoizm i buddyzm. Chrześcijaństwo pojawiło się w Japonii w XVI wieku za sprawą portugalskich misjonarzy, ale tylko niewielki procent ludności jest tego wyznania. W Japonii jest również sporo nowych sekt, w większości inspirowanych przez jedną lub więcej religii tradycyjnych. Sintoizm jest religią narodową, głęboko zakorzenioną w historii starożytnej i mitologii kraju. Ludzie niegdyś wierzyli, że w przyrodzie istnieją siły duchowe, które kryją się w drzewach, górach, morzu i wietrze. Starożytni oddawali cześć tym siłom i żyli w harmonii z naturą. Buddyzm narodził się w Indiach i przybył do Japonii przez Chiny i Koreę około połowy VI wieku. Jest wiele różnych odłamów buddyzmu. W świątyniach jest zawsze posąg Buddy (butsuzo), przed którym wierni często palą kadzidło. Wiele rodzin ma buddyjskie ołtarze poświęcone czci przodków.
Święta
Nowy rok
Japończycy bardzo żywiołowo celebrują odejście starego roku i nadejścia nowego. Okres noworocznego świętowania nazywa się shogatsu, co w szerokim rozumieniu tego słowa oznacza pierwszy miesiąc roku. 1 Stycznia rodziny zbierają się, by wspólnie wypić specjalny rodzaj sake zapewniający długowieczność, zjeść specjalną zupę z kleistymi ciasteczkami ryżowymi w środku oraz zatrzeć wszelkie gorzkie wspomnienia z minionego roku. Japończycy dekorują wejścia do swoich domów gałązkami sosny i festonami ze słomy, które symbolicznie strzegą wrót przed siłami nieczystymi. Odwiedzają również świątynie, by pomodlić się o przychylność losu w nadchodzącym roku, a także domy krewnych i przyjaciół, by wymienić noworoczne życzenia.
Setsubun
 Słowo setsubun odnosi się do 3 lub 4 lutego, tradycyjnego początku wiosny. W starym kalendarzu pierwszy dzień wiosny oznaczał początek nowego roku. Zgodnie z tradycją, Japończycy świętują ten dzień rozsypując po domu ziarna fasoli, mające odganiać złe duchy.
Świeto Bon
 Odbywa się ono około 15 sierpnia. Wielu Japończyków wraca wtedy do swoich rodzinnych stron, by odwiedzić groby bliskich. Zapala się też lampki, by wskazywać duszom drogę do domu i drogę powrotną, ofiarowuje się zmarłym jedzenie i tańczy specjalny taniec o nazwie "bon odori". Lampki są często puszczane na wodę w okolicznych rzekach. Tradycja buddyjska nakazuje oddanie czci grobom bliskich podczas wiosennego zrównania dnia z nocą około 21 marca oraz jesiennego zrównania dnia z nocą około 23 września.
Ceremonia picia herbaty
 Ceremonia herbaciana, jest typowo japońską formą estetycznego spędzania czasu, polegającą na podawaniu i piciu zielonej herbaty. Zwyczaj organizowania spotkań towarzyskich w celu picia matcha rozpowszechnił się wśród wyższych warstw społecznych w XIV wieku. W kategoriach estetycznych, ceremonia herbaciana polega na podziwianiu pomieszczenia, w którym się odbywa, przylegającego do niego ogrodu, naczyń i przyborów służących do podawania herbaty, a także dekoracji wnętrza, na przykład wiszącego zwoju czy kompozycji z kwiatów. Istnieją szkoły ,w których uczy się sztuki parzenia i picia herbaty. Szkoły te różnią się między sobą szczegółowymi regułami, ale zachowują istotę ceremonii herbacianej.
Sztuki piękne
Najstarszymi, zachowanymi do dziś dziełami sztuki japońskiej są gliniane posążki z epoki kamiennej oraz pochodzące z nieco późniejszego okresu figurki z nieogładzonego kamienia. Jeszcze późniejszy okres reprezentują gliniane figurki grobowe o nazwie haniwa, które wydobyto ze starożytnych grobowców. Świadczą one o pewnym postępie techniki i są obecnie cennymi okazami sztuki prymitywnej.
Origami
Origami to sztuka składania papieru, znana w Japonii od najdawniejszych czasów, dziś bardzo rozpowszechniona i ogromnie popularna. Nieomal każdy Japończyk potrafi z kawałka papieru wyczarować fantastyczny świat zwierząt i innych postaci czy przedmiotów; pod zręcznymi palcami ożywają, przybierając realne kształty. To, co można wydobyć z kawałka papieru, zależy właściwie od fantazji i znajomości reguł składania. Główną zasadą origami jest zaginanie papieru wzdłuż prostych linii we wszystkich kierunkach - powstałe w ten sposób płaszczyzny są tylko nakładane na siebie symetrycznie.
|
